อันที่จริงแล้วเนี่ยนะ

อ่า ที่เห็นข้างล่างนี่ๆ จิงๆแล้ว เขียนมานาน คือ ระบายอารมณ์มานานแล้ว

เลยคิดว่า ถ้าจะทำบล็อกอีกอัน ก้อน่าจะเอามันมาด้วย เพราะ มันเปนช่วงที่ชอบที่สุดแล้ว

แต่หลังจากอันนี้ไป คงจะอัพเดตชีวิตจิงอยู่เรื่อยๆนะ มาติดตามกันนะๆๆ

อ่านเอาเหอะ.....

เศร้าเนอะ....สอบถาปัดไม่ติด......คณะที่ need มากเรย...ไม่ติดซะง้าน......เวรกรรม.......แต่ถึงได้พ่อก้อไม่ให้ไปอยู่ดี....เราแม่งซวย...ไอ้ที่ชอบก้อไม่ได้ไป....ใครบอกให้ไปที่ชอบๆ.....จะต่อยปากให้.....เหลือที่เดียวแร้ว....มศว. สถาบันอันที่พ่อแม่รัก.....แต่ตอน ม.4 ก้ออยากเข้า มศว. อยู่นะ....แต่อยากเรียนทันตะ แร้วดูตอนนี้ดิ.....อยากเรียนถาปัดจะตาย....แต่ก้อสมัครสอบไว้อีกหลายอ่ะ.....สัตวแพทย์ มข.งี้....คุรุถาปัดลาดกระบังงี้ (อันนี้ถ้าติดตูจะเรียน ...ห้ามใครแย้งนะ) ออกแบบภายใน พระนครเหนืองี้....แร้วก้อรอผลข้อเขียน ม.บูบู้อีก......ชีวิตตูเน้อ.....ไม่น่าเชื่อว่าจะมีวันนี้ได้....(นางเอกช่องใหน?)....เด็กเรียนไม่เก่งคนนึง....ชีวิตหมดไปกะสิ่งแวดล้อม.....หมดไปกะเรื่องไร้สาระ.....ไม่ชอบอ่านหนังสือเรียน.....แต่ก้อไม่อ่านการ์ตูน....ไม่ชอบเล่นเกมส์....แร้วไมตูเรียนไม่เก่ง.....มีดีแค่ว่า.....ตูตัดสินใจเองมาตลอด......แต่บางเรื่องคนที่บ้านก้อช่วยตูตัดสินใจนะ....

สัมภาษณ์จิงแร้ว....แหม....ตูอุตส่าห์....

พอพี่เค้าเรียก...เราก้อไปนั่งรอข้างล่าง....ผู้ปกครองเต็มเรย...แร้วมองมา....สายตาแต่ละคนนี่....รู้แร้วว่ารักลูก...แต่นี่มันคิวตู....ลูกแกยังไม่มาก้อรอกันต่อไปซิเอ่อออ.....
เราก้อนั่ง.....ข้างขวาเราเป็นเด็กแว่น....หน้าตาน่าจะเรียนเภสัช..หมอ...ไรก้อว่าไป....ส่วนซ้ายเป็นผู้หญิง...อ่ะไม่เท่าไหร่...ต่อจากผู้หญิงเป็นเด็กแว่นอีกคน....ระหว่างที่รอพี่แกยกlaptop ออกมานั่งเปิดดูไรก้อไม่รุ....โห...ไม่ต้องสัมภาษณ์ละ...รับมันเรยดีกว่า....มันพร้อม....หรือแอบดูหนังโป๊ระหว่างรอป่าวหว่า....อ้าว..ไม่ชวน!!!...ผ่านๆ...อย่าไปยุ่งกะมันเรยเนอะ...มาดูเด็กแว่นขวาดีกว่า...เราก้อนั่งอยู่ใช่มะ...แร้วเราก้อโทรให้พี่มาเอากระเป๋าไป..พี่เราก้อมา....แร้วพี่เราก้อบอกว่า”พอแนะนำตัวเสร็จแร้วให้พูดแต๊งกิ้วด้วยนะ”...พอเด็กแว่นได้ยินดังนั้น....เอาแร้วพี่น้อง....แม่งพูดคนเดียว....เท่าที่จับใจความได้คือ...ฮะ...สัมภาษณ์ภาษาอังกิดด้วยหรอ....ภาษาอังกิดๆ..เออๆไม่ยากหรอก.....ไอ้เราก้อนึกว่าคุยโทสับ...ปัดโธ่...แม่งบ่นอยู่คนเดียว...แต่ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก้อ...ทำหน้าแบบ...มีภาษาอังกิดด้วยหรอว่ะ.....พอดีว่าเรามีพรายกระซิบ...เรยเตรียม sclip มา...ไม่พลาดๆ (อีกแร้วตู)
พอถึงคิวเรา.....เค้าก้อเรียกเข้าไป...พอไปถึงก้อไหว้ยังไม่นั่ง....เสร็จแร้วจารย์ก้อบอกเชิญนั่งได้...ก้อนั่ง...เค้าก้อบอกว่า....เดี๋ยวขณะที่ผมดูคะแนนพอร์ตคุณ....ให้คุณเตรียมตัวพูดแนะนำตัวเองและครอบครัวเป็นภาษาอังกิดนะแร้วก้อพูดความสามารถของคุณด้วย....เราก้อนั่งท่องที่เก็งมา....เสร็จปุ๊บ...จารย์ก้อบอก...อ่ะเริ่มได้....เราก้อ sdl;tjgrkjg;lsrterl;,hmblgjdojelkje Thank you. แร้วเค้าก้อถามเป็นภาษาไทย...ก้อถามนู่นนี่ไป....พอซักพักเค้าก้อบอกว่า....จิงๆแร้วผมยังหาคะแนนพอร์ตของคุณไม่เจอ!!....กรรม...อ้าว..ตูส่งก่อนชาวบ้านเค้าเรยมั่ง.....ไมไม่มีคะแนนหล่ะ...ไม่ได้ๆ..ต้องมีดิ....แร้วเค้าก้อบอกว่า...เดี๋ยวดูอีกทีนะ...ซักแปบก้อบอกว่า..อ่ะเจอล่ะ...ดูซิๆ....อ่า..เยี่ยมๆไม่เลว...ดูคะแนนภาษาอังกิดซิ...อ่า...เยี่ยมๆไม่เลว....ชมอยู่แค่นี้...แร้วก้อถามถึงเรื่องพ่อแม่..เพื่อน...เรื่องสาขา...นู่นนี่ก้อว่าไป...สัมภาษณ์เสร็จก้อออกมา...โธ่...แร้วบอกว่าสำภาษณ์เชิงวิชาการ....อ่านหนังสือเล่มหนากว่าผนังบ้านอีก.....ไม่ออกซักตัว...แค่ถามเป็นภาษาอังกิดว่า....โปรแกรมอะไรที่คุณเพอร์เฟ็คที่สุด....เราก้อตอบแค่...photoshop...ไม่มีเรยที่อ่านเป็นอาทิตย์ๆ.....แต่ก้อดีตอบแบบไม่ผิดพลาดดี....ถ้ามีวิชาการเยอะ...ดีไม่ดีเด้วตกม้าตาย....แร้วก้อกลับบ้านตอน 10.30 เร็วโคตรป๊า โคตรม๊า...แร้วก้อไปเดินพาหุรัดนิดนึง....ไปรับกิ๊กพี่ตูแปป...แร้วก้อไปกินข้าวแร้วก้อกลับบ้านมานอน....แร้วก้อตื่นมาอัพspace นี่แหละ....เฮ้อ....มีคนไม่มาด้วย....ก้อลดคู่แข่งไปได้จึ่งหนึ่ง....แต่ก้อนะ 1:2 ก้อยังน่าห่วงอยู่ดี...แร้วก้อห่วงจุ๋มกะนัยด้วย....จะได้เป็นเด็กกราฟด้วยกันไม๊น้าเรา......สู้ๆนะ.......

โอ้ววววว.....สัมภาษณ์ มศว.ววววววว...เอิ้กกกกก

สวัสดีทุกคน....วันนี้ตื่นเช้าโคตรอ่ะ...ตื่นตั้งกะตี4 ...เพราะว่าวันนี้เป็นวันสำคัญ....ก้อวันนี้ไปสัมภาษณ์มศว.
นั่งรถไปกะแม่เมื่อเช้าพอถึง BiG C ก้อให้พี่เอ๋มารับ
แร้วก้อไปมศว.กัน....วันนี้รถไม่ติดเรย....ก้อแหมมันเป็นวันอาทิตย์นี่หว่า.....พอไปถึง....ก้อกินข้าวกัน....ข้าวไม่อร่อยอีกละ.....ไปทีไรไม่เคยอร่อยซักที....แต่ไม่ได้กินนะ...พอตื่นเต้นทีไร..กินอะไรไม่ได้เรย...เด้วปั่นป่วน....พอถึงเวลาก้อไปรายงานตัว....โอ๊ย....เป็นคนที่ 20 เองอ่ะ..อะไรมันจะเร็วปานนั้น.....พอรายงานเสร็จก้อเข้าไปในห้องประชุมใหญ่...แร้วก้อกรอกประวัติ 2 หน้า....พอกรอกเสร็จพี่เค้าก้อเล่านู่นเล่านี่ให้ฟัง....ขำโคตรฮา!!!
พี่เค้าหน้าเหมือนแป๊ะโป้งเรยว่ะ.....ระหว่างที่ฟังพี่เค้าพูดก้อรอสัมภาษณ์ไปด้วย.....แปบเดียว....ถึงคิวตูละ...เด้วต่ออีกอันละกัน......

final M.6

สวัสดีชาวไทย......สอบมา 2 วัน ไม่มีวันใหนไม่มีโพย ( แต่ววๆๆ) เมื่อวานก้อยก้อส่งโพยให้....ส่งทีแรก....เรานั่งหน้ามันไง...เราก้อยื่นมือไปรับ....ได้ยินเสียงกระซิบบอกว่า “ไม่ถึงโว้ย”....กรรม....แขนสั้นซะง้านน...นั่งธรรมดาก้อพิรุธจะบ้า....นี่ดันต้องยื่นแขนออกไปรับซะสุดตัวเรย....อ่ะ...ตูยังรอดมาได้....อีกทีนึง....กะว่าบาลานซ์กันละ....อ่ะ ก้อยืดไป.....มีเสียงกระซิบบอกว่า...”แปป”
อีกแร้วตู....ตูพร้อมแต่ก้อยไม่พร้อมอีก....อ่ะ...ผ่านวันแรกไปได้สวยงาม...โพยเต็มเหมือนเคย......

ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆ [January 09]

ว่าแร้วก้อมาต่อดีก่า...โอ๊ย...ยังไม่หายเรยว่ะ
ถึงใหนแร้วนะ...อ่อ...ถึงตอนให้วาดรุปเพื่อประกอบการสัมภาษณ์เนอะ
เอ่อ....ก้อวาดเสร็จก้อเอาออกมา...ไอ้เราก้อกะได้สัมภาษณ์ซักเที่ยงๆบ่ายๆ
ปัดโธ่...ที่ใหนได้...ไม่ถึง 10นาที..."อ้าว...พี่จะเรียก ช.ช้างแล้วนะคะ...ฉ.ฉิ่ง
ไม่มีแล้วนะ...พี่เรียกต่อเลยละกัน".....กรรม....ยังไม่ทันหายตื่นเต้นจากวาดรุป
เอาวะ....สู้ๆ...ไอ้คนที่สัมภาษณ์เสร็จออกมามันก้อพูดว่าเค้าถามอย่างงั้น อย่างงี้

คนอย่างเราหรอ...พอมันพูดปุ๊บ...ตูก้อคิดคำตอบปั๊บ...อ่า...ไม่พลาดๆๆ
ซัก 2 นาทีได้ "ชาริณี ค่ะ...ไปห้อง 208 นะคะ"..โอ้ว...นาทีโชว์พาวด์เว้ย

และแร้วก้อเดินเข้าห้องไป....พี่เค้าก้อเปิดประตูให้เรย...ไวเชียวนะทีนี้...

พอเข้าไปปุ๊บก้อสวัสดีก่อน....อ่ะ...ยังไม่นั่งนะ .... มารยาทดีซะด้วย
พอจารย์บอกว่า อ่ะเชิญนั่งครับ....ก้อนั่ง...แร้วก้อยื่นพอร์ตให้ดู..พร้อมกับรุปที่วาดเองกะมือ....โอ้ว....กิ๊กก๊อกชิบเป๋ง....อ่ะดูๆๆ
แร้วเค้าก้อถาม....ความรุสึกคือว่า....ถามนานมากอ่ะ.....เพราะรุสึกว่านั่งจนหายตื่นเต้นเรย....
เค้าก้อถามดังนี้ “ทำไมถึงอยากมาเรียนที่นี่” “รู้จักที่นี่จากใคร” “ทำไมไม่เรียนแถวภาคกลาง” “วัดที่คุณคิดว่ามีสถาปัตยกรรมสวยๆคือวัดใหน” “แล้ววัดนี้มีจุดเด่นอะไร” “คุณรุจักตึกช้างไม๊” “คุณมีความเห็นอย่างไรกับตึกช้าง” “คุณช่วยบอกซิว่าตึกประหยัดพลังงานเป็นแบบใหน” “แร้วตึกที่ไม่ประหยัดหล่ะ..เป็นแบบใหน” “พ่อแม่รุไม๊ว่าถ้าติดต้องอยู่หอใน” “ถ้าติดแร้วจะเดินทางกลับบ้านยังไง” และสุดท้าย....ok ขอบคุณมากครับ เชิญครับ...
อื้มมม.....คนอื่นออกมามันก้อพูดว่า”พอถามเสร็จแร้ว.เค้าจะถามว่า มีอะไรจะบอกไหม”.....ทำไมของตูไม่มีฟะ....จะได้เรื่องไม๊เนี่ย...
แร้วก้อเดินออกมา....รุ่นพี่ก้อมั่วเหล่น้อง...จนลืมเปิดประตูให้ตู
ออกมาปุ๊บ...โทรเรียกพ่อมารับปั๊บ....แร้วก้อกลับเรย....สรุป
ใช้เวลาอยู่ที่นั่นแค่ประมาณ ครึ่งชั่วโมงเอง!!!! .....
แต่ถ้าติดก้อคงขำอ่ะ.....เพราะมันรับแค่ 2*
อยากจะบอกว่า...ไม่กันดาลอย่างที่คิดนะ....ของกินเพียบ...อยู่ได้ๆๆ
ตึกก้อสวย..มีเว้าตรงกลาง....เป็นลานไว้เล่นละครหรือทำอะไรซักอย่งนี่แหละ....แถมมีโรงปั้นรุป.....เท่โคตรๆ....ชักชอบซะละ!!!!